1- . عضو هیات علمی پژوهشگاه میراث فرهنگی 2- دانشگاه آزاد اسلامی
چکیده: (13 مشاهده)
بافتهای تاریخی بهعنوان مجموعهای در هم تنیده از شریانهای فرهنگی و اجتماعی، نقشی کلیدی در حفظ هویت و تاریخ ملتها داشته است. بافت تاریخی شیراز با داشتن مجموعهای غنی از آثار تاریخی و فرهنگی دورههای مختلف، نمایانگر تداوم حیات فرهنگی شیرازیان در این زیست بوم است. این مجموعه 360 هکتاری همچون کتابی قطور، راوی تحولات اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی و شهری این منطقه در طول تاریخ است. از دوران پیش از تاریخ گرفته تا دورههای دیلمیان، اتابکان، صفویان و زندیه، هرکدام سهمی در شکلگیری و توسعه شیراز بهعنوان مرکزی فرهنگی و شهری برجسته داشتهاند. در هر دوره، شهر شیراز به گونهای دستخوش تحولات معماری و شهری بوده و بناهایی همچون مساجد، بازارها، مدارس و آرامگاهها نمادهای هویت این شهر بودهاند. در دوران پس از جنگ جهانی دوم، بسیاری از بافتهای تاریخی در سراسر جهان تحت تأثیر تغییرات اجتماعی و اقتصادی گسترده قرار گرفت. این تغییرات شامل مهاجرتهای گسترده، فشارهای اقتصادی، توسعه سریع و رشد صنعت گردشگری بودند که در بسیاری از موارد منجر به تخریب و تغییرات اساسی در ساختارهای اجتماعی و کالبدی بافتهای تاریخی شد. این فرآیندها در شیراز نیز با تأثیرات مشابهی همراه بود که این مقاله به بررسی اقدامات انجام شده برای احیای این بافتها در دو دهۀ اخیر میپردازد.
Amiri M, Parsaei M. The Historical Revitalization of Shiraz: An Analysis of Restoration and Regeneration Initiatives in the Cultural Heritage Core Over the Past Two Decades in Relation to International and National Documentary Strategies. پژوهشنامه 2025; 2 (13) :111-129 URL: http://pazhouheshnameh.ir/article-1-198-fa.html
امیری مصیب، پارسایی مهدی. تحلیل اقدامات انجام شده برای احیای بافت تاریخی شیراز در دو دهه گذشته در نسبت با راهبردهای اسناد بینالمللی و ملی. پژوهشنامه فرهنگستان هنر. 1404; 2 (13) :111-129
