|
روایت‌پردازی در فضای شهری معاصر: الگوی آرشیپلاگو پیکره مطالعاتی: بافت تاریخی شهر اصفهان
|
سعیده صرامی   1، احسان وحیدطاری |
|
|
|
چکیده: (1537 مشاهده) |
| دریک دهه اخیر شهرسازی و معماری شاهد گرایش فزاینده‌ای به نظریه‌ها و روش‌های تفسیرگرا همچون گفتمان، روایت، نشانه‌معناشناسی بوده است تا جایی‌که برخی صاحب‌نظران شهرسازی از تغییر پارادایم و به عبارتی «چرخش روایی» سخن گفته‌اند. این رویکردها ابتدا بیشتر ماهیتی تحلیلی و نظری داشتند اما از آنجایی‌که در شهرسازی و معماری هدف اصلی بهبود کیفیت مکان و زندگی می‌باشد، لازم است تا نظریه‌ها و روش‌ها بتوانند هدایت‌گر طراحی و تغییر باشند. اینجاست که الگوها و راهبردها مطرح می‌شوند. بر این اساس، در این مقاله به معرفی یکی از الگوهای نوین در روایت‌پردازی منظر ارزشی (شهری/طبیعی) موسوم به «آرشیپلاگو» پرداخته می‌شود. این الگو ضمن ارائه راهبرد و ساختار فرمی مشخص، تأکید بر وجود یک سیستم روایی پشتیبان برای دستیابی به اهداف راهبردی خود دارد، اما مطرح‌کنندگان آن -با وجودساخت پروژه‌های متعددی براساس این الگو - نظریه خاصی برای پیوند نظریه روایت با الگوی آرشیپلاگو ارائه نمی‌دهند. از اینرو در این مقاله سعی شده است تا ضمن بیان ضرورت روایت‌پردازی در فضای شهری معاصر، پیوند مفاهیم اصلی نظریه روایت با الگوی راهبردی آرشیپلاگو نشان داده شود و سپس فرایند طراحی آرشیپلاگو در نُه گام پیشنهاد گردد. در نهایت با بهره‌گیری از داستان شکل‌گیری اصفهان نو در دوره صفوی و پیوند این داستان با دوره معاصر در بافت شهری اصفهان تلاش شده است تا قابلیت‌های الگوی روایی آرشیپلاگو برای شکل‌دهی به یک گفتمان روایی شهری به عنوان الگویی راهبردی نشان داده شود و مصادیق گام‌های نُه‌گانه ارائه گردد. |
|
| واژه‌های کلیدی: آرشیپلاگو، گفتمان روایی، فضای شهری، شبکه روایی، منظر ارزشی، اصفهان نو. |
|
|
متن کامل [PDF 913 kb]
(2325 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي
دریافت: 1398/10/1 | پذیرش: 1398/12/24
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
