اهداف و زمینه‌ها:
یکی از مهمترین آسیب‌های پژوهش‌های هنری کشور نبود شناخت کافی نسبت به رویکردهای مطالعاتی و نقد است. یک نقد روش‌مند ضمن آنکه می‌تواند موجب شناخت بهتر رمزگان آثار برای مخاطبان به خصوص مخاطبان هدف گردد، می‌تواند سرآغاز یک خلق تازه و خلاقانه‌تر نیز برای هنرمندان محسوب شود. رابطه میان ساحت نقد و ساحت خلق بسیار به هم نزدیک است و گسست خلق-نقد موجب نازایی هر دو خواهد شد و باروری آنها نتیجه پیوند آنهاست. به همین دلیل بسیاری از رمزگان آثار هنری و اهمیت هنرهای ایرانی ناشناخته و کشف نشده باقی مانده است.
از این روی پژوهشنامه فرهنگستان هنر از سال ۸۵ تا ۸۹ به صورت فصلنامه در ۱۵ شماره در حوزه نقد و نظریه هنر منتشر شد.
هر شماره به معرفی یکی از رویکردهای مختلف نقد هنر چون نقد نشانه شناختی، مضمونی، تخیلی، تکوینی، روانکاوی، هرمنوتیک، پدیدارشناختی، سنت‌گرایی، فرانکفورتی، اسطوره‌شناختی، ساختارگرایی و... اختصاص یافته بود.
در بهار ۱۳۹۸ این پژوهشنامه با همان اهداف پشین پیگیری و تهیه خواهد شد مهمترین اهداف نشریه عبارت بودند از:
- معرفی رویکردهای معاصر و نو در عرصه مطالعات و نقد هنری
- توسعه شناخت نسبت به رویکردهای کم شناخته شده در عرصه نقد هنر
- کاربردی کردن رویکردهای مطالعه در عرصه هنر و نقد هنری به ویژه هنر ایرانی
- گسترش مناسبات بینارشته‌ای در مطالعات هنری با حوزه های دیگر معرفتی
|